exlibrisBIBLIOTEKA SZKOLNA OGŁASZA KONKURSNA EKSLIBRIS
Termin nadsyłania prac: do 19 grudnia 2014r.

Co to jest ???
Ekslibris = znak własnościowy danego egzemplarza, księgoznak
       Najczęściej ozdobny, wykonany w technice graficznej, z imieniem i nazwiskiem właściciela księgozbioru, (lub np. stylizowanymi inicjałami) albo nazwą instytucji.
        Typowy ekslibris jest małą, zadrukowaną karteczką przyklejoną do wewnętrznej strony okładki. W prostszej formie może to być np. pieczątka.
      Posługiwanie się ekslibrisem jest uważane za wyraz wysokiego szacunku i dbałości o książki, jak również wysokich potrzeb kulturalnych ich właściciela. Pośrednio ekslibris ma również motywować do podobnej dbałości osoby, którym dana książka jest wypożyczana. Ekslibris ma również za zadanie zabezpieczanie księgi przed kradzieżą lub zatraceniem.

Nazwa pochodzi z łaciny: ex libris, co dosłownie oznacza z książek

"[...] Ekslibris. Taką częściowo przyswojoną formą, a ponadto zleksykalizowaną, czyli traktowaną jako jeden wyraz, stało się łacińskie wyrażenie ex libris. Spółgłoskowy wygłos każe je Polakom uważać za formę rodzaju męskiego (ten) ekslibris - pisaną łącznie i przez "ks", bo w tworach przystosowanych do polskiej ortografii "x" nie istnieje (por. ekskomunika, ekstradycja, ekspedycja, eksplozja itp. - po łacinie excommunicatio, ex traditio, expeditio, explosio). Piszemy więc ekslibris i mówimy o ekslibrisie w znaczeniu "ozdobna kartka z nazwiskiem lub godłem, właściciela księgozbioru, naklejana na jego książkach".
  Oryginalną pisownię rozłączną natomiast - ex libris zachowujemy przy sporządzaniu napisu na tejże ozdobnej kartce (np. Ex libris Jana Kowalskiego - "z książek Jana Kowalskiego"). Mówiąc jeszcze inaczej: na ekslibrisie piszemy ex libris. Albo napiszemy do kogoś: "Jaki mam ładny ekslibris! I jaki ładny napis ex libris na nim! [...]".
Jan Miodek
fragment artykułu w czasopiśmie "Wokół ekslibrisu" nr 1 (3), grudzień 1995 r.